Overzicht van de ruimten buiten het gebouw
De achterkant van het gebouw.
De achterkant van de school.
Langs misschien wel de oudste sloot van Leiden, richting Rijnsburgerweg.
Inmiddels behoorlijk gesloopt en opnieuw opgetrokken bij de laatste renovatie van het gebouw.
Onder de grote kantine de ramen van de nieuwe gymzaal.
Links bovenaan de schoorsteen van de centrale verwarming.
Goed te zien vanuit het tekenlokaal.
Het balkon links in de hoek is voor mij geheel nieuw en moet er toch al in onze tijd hebben gezeten.
Maar waarvoor ?
Rijnsburgerweg.
Opnieuw de achterkant van de school.
Met zicht op de Rijnsburgerweg richting Posthof, de koffietent waar je tijdens een tussenuur voor weinig een kop koffie kon drinken of een beker warme chocolademelk.
Voorbij de brandtrap begon het domein van de zeeverkenners.
Op deze foto al voor een deel met een aangebouwde meisjeskantine.
Oud en nieuw.
Opnieuw de achterkant van de school.
Zicht op het tekenlokaal met zijn kenmerkende schuine ramen.
Inmiddels in gebruik als scheikunde practicum lokaal.
Links beneden het lokaal van de klassieke talen en daarboven het natuurkunde lokaal van Close en van Mina.
De betekenis van de houten schutting is mij helaas onduidelijk.
Balkon.
Met een goed gevoel voor details heeft de architect een balkon toegevoegd aan de kamer van de rector.
Niet dat ik hem er ooit op heb zien staan….
De bedoeling was waarschijnlijk dat hij iedere ochtend vanaf deze plaats de schare zou toespreken.
Maar daar had deze rector niet zo’n hoogteverschil voor nodig.
Eén trede op de stoep voor de ingang van de school was voor hem voldoende.
Kunst.
Een ander kunstwerk bij de nieuwe ingang.
De plek waar de klassenfoto’s werden genomen.
Allemaal een beetje hangen rond het beeld en op de overkapping van de trap naar de fietsenkelder.
Pasen 1955. De school wordt uitgebreid met een nieuwe vleugel. Het heugelijke feit werd luister bijgezet o.m met de onthulling van een beeldengroep van de Amsterdamse kunstenaar Jacques van Rijn. Terwijl Homerus vanuit de geschiedenis de toekomst inkijkt, wordt een “naar kennis dorstende” jongeman onderwezen. Een pater Franciscaan klopt het jongmens bemoedigend op de schouder…..!
De brommerstalling.
Het laatste lokaal van de nieuwbouw. Hier moesten de brommers worden gestald. Zonder overkapping. De paters hadden niet zo veel met Puch’s en Tomos-sen …. Bij het maken van de foto was dit deel al afgesloten. Men maakte zich klaar voor de verbouwing. Rechts van de muur de trap naar de fietsenkelder. Alleen voor de eerste en tweede klassers. In de verte een deel van het klooster nog in oude glorie.
De omgeving.
Rechts een deel van de oude LTS, de Don Bosco school.
Het hoge gebouw rechts op de foto is van een latere datum.
In de zestiger jaren stonden op die plek de praktijklokalen van deze R.K. Technische School.
De omgeving.
Vanaf de brug een blik op de rest van de Mariënpoelstraat.
Het domein van de bovenbouw lln.
Met opvallend de hoge flat waarvan de hoogste verdieping voor het uitzicht nog wel eens werd bezocht.
Links de sloot en rechts daarvan de bomen van Penders.
Als je daar tijdens de looppas naar het sportveld ook maar 1 blad vanaf trok moest je gelijk het hele Wilhelmus overschrijven.
De omgeving.
Links de laatste nieuwbouw met op de eerste verdieping is nog net de glazen hoek van de grote kantine te zien. Mooi uitzicht op de oudste sloot van Leiden. Rechts de nieuwbouw van het Visser het Hooft College. Helemaal in de verte nog net zichtbaar de brug van de Rijnsburgerweg en een glimp van het rode kasteeltje van Oltheten.
Naar de fietsenkelder.
Hier mocht je met je nieuwe fiets, die je had gekregen om naar de middelbare school te gaan, naar de fietsenkelder.
Dat was als klein ventje best wel een zware aangelegenheid.
Dat was als klein ventje best wel een zware aangelegenheid.
Wel eenrichtingverkeer anders was de chaos compleet.
De kelder was ook een ideale plek om schoolfeesten te houden. Maar onze paters zagen dat niet zo!
De kelder was ook een ideale plek om schoolfeesten te houden. Maar onze paters zagen dat niet zo!
De fietsenkelder.
Uitgang van de kelder Met je fiets en een toen al loodzware tas onder de snelbinders omhoog richting Mariënpoelstraat. 14.40 uur. De dag zat er op. Richting huis. Richting huiswerk.
De fietsenkelder.
Alleen bestemd voor de eerste en tweede klassers. De schoolbevolking telde toen ruim 650 zielen.
Zo te zien wordt deze stalling in 2004 niet meer gebruikt.
Een enorme betonnen paal maakt het afdalen zo goed als onmogelijk.
Getransformeerd tot een hangplek voor jongeren ?
Het gebouw.
Vanaf de overkant van de straat een overzicht van het hele complex.
Al met al een enorm gebouw waarin na ons meer dan 1000 leerlingen verbleven!
Entree in 2004.
Ingang / hek.
Een stijlvol entree van de school en van het schoolplein.
Het hek ging alleen maar open voor de bisschop en voor Menken in zijn invalidekarretje. Op de achtergrond de huizen van de Mariënpoelstaat.
In één van die huizen woonde de rechterhand van pater Mix, de administrateur als ook de later plaatsvervangend rector Hendriks, tevens wiskundeleraar uit de jaren zestig.
Ingang (vernieuwd).
Kleine aanpassing van de ingang.
Waarschijnlijk ivm energiebesparing werd gekozen voor een grote glazen ruimte die de oude ingang verbindt met de buitenlucht.
Op de achtergrond de vroegere docentenkamer met één groot verschil.
Het was in onze tijd volstrekt onmogelijk om naar binnen te kijken.
Door gordijnen en vitrages.
De raamventilatoren zijn de laatste relikwieën van een heftig rookverleden van het personeel.
De kleine kantine.
De fietsenstalling komt mij nog redelijk bekend voor.
Toen kon men ook al nauwelijks zijn fiets kwijt.
Op de onderste verdieping de ramen die hoorden bij de kleine kantine.
Daarboven lag het domein van de broeders en geen idee wat toen de betekenis van deze ruimte was.
Klooster.
Het klooster gezien vanaf de Mariënpoelstraat.
Kaal en leeg (?)
Alle struiken en planten zijn verdwenen en goed is nu te zien dat het bijgebouw bij het oude bona gebouw hoort.
Of er nog paters / broeders wonen is mij niet bekend.
Hoogst zelden kwam je vroeger als leerling in dit gebouw.
Meestal kwam je niet verder dan de drempel.
Klooster.
Opnieuw het klooster maar nu vanuit de “tuin”, inmiddels fietsenstalling.
Nadat de meeste kloosterlingen waren vertrokken werd een deel van het gebouw gebruikt voor uitbreiding ICT faciliteiten van de school.
Daarna was het weer voor een deel huisvesting voor het bestuursapparaat.
Eerst voor de katholieken en na de bestuurlijke fusie voor het hele RK en PC onderwijs.
Klooster
Een foto genomen vanaf een niet direct herkenbare plek.
Op de hoek bij de vuilcontainers liep het hek van de tuin van het klooster.
De uitbreiding van de fietsenstalling is duidelijk van een latere datum.
Wellicht direct met het plaatsen van enkele bomen op het schoolplein.
Het klooster maakt al enige tijd deel uit van de school.
Nieuwbouw.
De eerste uitbreiding van de oude school. Met een zolder waar nog een behoorlijk stuk archief van de oude school ligt te vergaan. Laten we hopen dat men de laatste resten niet in de container heeft gegooid. Rechts nog net te zien de aansluiting met de laatste uitbreiding en daaronder de uitgang van de fietsenkelder en de uitgang richting sportvelden olv van gymdocent Penders; in loopppas en van de bomen afblijven !
De nieuwe vleugel.
Omdat in de jaren vijftig de school al snel te klein bleek werd er toen een vleugel bijgebouwd met ondermeer 8 extra lokalen. Het werkdomein van Gijs, de Mof, Elfrink, van Niekerk en Blub als vaste bewoners. Ook huisde er wel eens een boekhouddocent in zoals dhr. Bruschke. Het hek is een nieuwere ontwikkeling. In onze tijd stonden hier de brommertjes vooral van de leerlingen uit de dorpen in de omgeving. Een alternatieve stalling was achter het klooster bij parkeergarages. Ver weg voor het lawaai.
Op weg naar het sportveld.
De omgeving van de school aan het einde van de Mariënpoelstraat.
Vroeger weiland en een smalle doorgang onder het spoor naar de Maredijk.
Nu een vierbaans doorgaande weg richting Oegstgeest.
Het molentje op de kop van de stille Maredijk is nog steeds dezelfde.
Bij mooi weer in looppas langs de molen, over het bruggetje richting DOCOS terrein.
Met Penders op de fiets er naast. En je kon gelijk het hele Wilhelmus overschrijven als je de takken van de treurwilgen tijdens de tocht beroerde.
De oude ingang.
Een bijna onveranderd stukje historie.
De groene, stalen loodzware deuren met de koperen handvaten.
Herkenbaar op oude schoolfoto’s.
Een echte entree, ook voor de mensen die alleen maar naar de kapel gingen op zondagochtend.
De gasleiding en de gifgroene prullenbak zijn van een latere datum en niet direct bevestigd door een persoon met gevoel voor de historie van het gebouw!
De oude school.
Het oudste deel van de school dat in sept 2005 behoorlijk is gerenoveerd.
De paal cq. vlaggemast en de bomen moet je allemaal wegdenken. Dat is van later.
Het gewapend glas van het linkerdeel van de fietsenstalling heeft men er uit voorzorg (?) al van af gehaald.
Met als gevolg dat nog maar een deel van de fietsen droog staat.
De oude school.
Een blik op de oude school vanaf het kleine hekje bij de doorgang naar de Mariënpoelstraat.
Links op de stoep stond dan PP ofwel Pater Prefect en rechts bij de nieuwe ingang Pater Rector.
Samen hielden zij voor en tijdens de pauze alles in de gaten.
Alleen de vierde, vijfde en zesde klassers mochten in de pauze roken buiten het hek.
De rest bleef binnen de omheining; heel simpel.
Links op de stoep stond dan PP ofwel Pater Prefect en rechts bij de nieuwe ingang Pater Rector.
Samen hielden zij voor en tijdens de pauze alles in de gaten.
Alleen de vierde, vijfde en zesde klassers mochten in de pauze roken buiten het hek.
De rest bleef binnen de omheining; heel simpel.
Schoolplein.
Vanaf de ingang was dit het blikveld van de rector vlak voordat de bel ging.
Hij stond steevast op het hoekje, weer of geen weer.
En hield de troepen, voordat zij met een wijde boog om hem heen naar binnen gingen, in de gaten.
Toegangshek.
Vanuit het biologielokaal uitzicht op het fraaie toegangshek van de school.
Het middelste grote hek zat meestal dicht en ging alleen open als Martin Menken met zijn gemotoriseerde driewieler kwam binnen scheuren.
Overigens bestond de rest van de afscheiding aan de rechterkant alleen maar uit gaas, prikkeldraad en daarvoor struiken.
Een duidelijke barrière om tijdens de pauze illegaal al rokend de Mariënpoelstraat op te vluchten.
Niets ontging de rector en PP op deze manier als zij op hun post stonden…
Het middelste grote hek zat meestal dicht en ging alleen open als Martin Menken met zijn gemotoriseerde driewieler kwam binnen scheuren.
Overigens bestond de rest van de afscheiding aan de rechterkant alleen maar uit gaas, prikkeldraad en daarvoor struiken.
Een duidelijke barrière om tijdens de pauze illegaal al rokend de Mariënpoelstraat op te vluchten.
Niets ontging de rector en PP op deze manier als zij op hun post stonden…
Tussengebouw.
Links het klooster, rechtsboven de ramen van de kapel. Daaronder, waar nog een klein lampje brandt, een voor mij onbekende ruimte. Daaronder de kleine kantine. Rechts de oude ingang met links daarvan 2 ramen, een raam van de kamer van blub en de ander zetelde eerst pater Rozestraten en daarna pater van Vliet. Vlak daarboven de ruimte voor de financiële administratie met pater Mix.
De derde uitbreiding.
Kort na het examenjaar 1966 heeft men de aparte overblijfruimte voor de meisjes drastisch uitgebreid.
Paralel aan de gang op de begane grond heeft men een lange pijpela gebouwd.
Op deze plek werden in onze tijd de examenfoto’s genomen.
De Paulusgroep moest verhuizen naar een plek meer naar het klooster toe.
In de verte zijn nog een aantal boten op de wal te zien.
